Wraz z nowym sezonem rozpoczynają się Salony Poezji.
SALON POEZJI: Poeta pamięta. 17 września ‘39
17.09.2017, Duża Scena
Wiersze poetów nawiązujących w swojej twórczości do agresji wojsk radzieckich na Polskę w dniu 17 września 1939 roku, będącej jednym z istotniejszych wydarzeń rozpoczynających II wojnę światową. Usłyszymy m.in. poezję Zbigniewa Herberta, Beaty Obertyńskiej, Władysława Sebyły i innych.
100 SALON POEZJI: Jestem, bo jesteś. Poezja ks. Jana Twardowskiego
01.10.2017, Duża Scena
Czyta Zespół Teatru Polskiego
Gość specjalny: Anna Dymna
Już po raz setny spotykamy się na scenie Teatru Polskiego w Salonie Poezji – cyklu istniejącym w naszym repertuarze od sześciu lat.
Podczas pierwszego Salonu, 23 stycznia 2011 roku, wysłuchaliśmy poezji ks. Jana Twardowskiego w wykonaniu gościa specjalnego – Anny Dymnej, pomysłodawczyni Krakowskiego Salonu Poezji –pierwszej takiej inicjatywy w Polsce – i dyrektora Andrzeja Seweryna. 100 Salon Poezji pragniemy uczcić wracając pamięcią do początków cyklu.
SALON POEZJI: Koncert laureatów 62. OKR
08.10.2017, Scena Kameralna
SALON POEZJI: Mikołaj Rej „Żywot Józefa”
29.10.2017, Duża Scena
na 500-lecie Reformacji świętowane w całej Europie Zespół Teatru Polskiego podczas specjalnego Salonu Poezji przeczyta napisane w 1545 roku arcydzieło Mikołaja Reja z Nagłowic: „Żywot Józefa z pokolenia żydowskiego, syna Jakubowego, rozdzielony w rozmowach person, który w sobie wiele cnót i obyczajów zamyka”.
A już od 9 września zapraszamy Państwa na premierowy spektakl Białego Teatru Tańca Izadory Weiss.
Eros Thanatos to tytuł najnowszego spektaklu Izadory Weiss i utworzonego przez nią Białego Teatru Tańca. Choreografia do muzyki między innymi Karola Szymanowskiego, Kronos Quartet i łotewskiego kompozytora współczesnego Peterisa Vasksa inspirowana jest malarstwem Jacka Malczewskiego, w którym obsesyjne przeplatanie się motywów erotycznych z kobiecymi personifikacjami Śmierci stanowi kanwę wielu obrazów.
Na gościnnej scenie Teatru Polskiego w Warszawie zobaczymy międzynarodowy zespół starannie dobranych indywidualności prowadzonych z niezwykłą precyzją przez choreografkę przez meandry jej wyobraźni pobudzonej wielkim malarstwem do odkrywania nowych możliwości wyrażania emocji poprzez taniec.
Tancerze:
Marta Barossi, Naomi Citriniti, Ieva Ievina Luana Pignato,
Nadja Simchen, Rebecca Wolbeck, Beniamin Citkowski,
Peter Dzubera, Adam Grabarczyk , Hueng Won Lee,
Daniel Flores Pardo, David Esteban Rodriguez
Izadora Weiss o spektaklu Eros Thanatos:
Obrazy Jacka Malczewskiego są dla mnie wielką, wręcz niewyczerpaną inspiracją teatralną, którą można rozwinąć na wiele poziomów, dotykających każdego człowieka, niezależnie od jego sytuacji i kondycji. Tytułowe Eros Thanatos odwiecznie przeplatają się bowiem w losach każdego z nas, co Malczewskiemu udało się pokazać z niezwykłą jak na jego czasy, odwagą i wolnością twórczą.
Powstający spektakl jest próbą odtworzenia świata jego wyobraźni w obrazach scenicznych, w których postacie realne: Matka, Córka, Syn – przeplatają się z fantastycznymi: Satyrem, Faunem czy Śmiercią będącą jednocześnie piękną kobietą.
W pierwszej części spektaklu usłyszymy m.in. kompozycje Peterisa Vasksa. Część muzyki jest grana na żywo, na czym wyjątkowo mi zależało. Jest ona dla mnie najbliżej zmysłowości tytułowego Erosa, dotykając bezpośrednio widza. W drugiej części spektaklu pojawia się I Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego, który jest kolejnym moim muzycznym odkryciem, po wcześniejszych fascynacjach m.in. Mahlerem, Bachem czy Schubertem, i bardzo poważnym wyzwaniem.
To wyjątkowo trudna kompozycja, zwłaszcza jeśli chce się głęboko wniknąć w jej wielowarstwowość i strukturę. Jej połączenie z wyobraźnią Jacka Malczewskiego daje niesamowicie silny obraz, rodzaj misterium, w którym życie realne splata się z metafizyką.
To drugi projekt Białego Teatru Tańca, po pokazach odbywających się na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki im. Siergieja Diagilewa w Petersburgu, gdzie prezentowaliśmy spektakle m.in. w Teatrze Aleksandryjskim i Ermitażu przy okazji wystawy prac Jana Vermeera.
Na scenie pojawią się tancerze z różnych stron świata, m.in. z Korei Południowej, Słowacji, Łotwy, Hiszpanii, Włoch, Niemiec i Polski. Najbardziej niesamowite jest obserwować, jak wtapiają się w świat znany nam z obrazów Malczewskiego, oddając im swoje serce, wyobraźnie i talent i odkrywając dla naszej publiczności, jak niesamowicie bogaty i płodny był to artysta.
Izadora Weiss jest absolwentką warszawskiej szkoły baletowej i Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, a także dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki. Odbyla staż choreograficzny pod kierunkiem Jiříego Kyliána, który zaprosił ją do Nederlands Dance Theater, co pozwoliło jej także na współpracę z takimi twórcami, jak Hans van Manen, Ohad Naharin i Paul Lightfoot.
Założycielka i wieloletnia dyrektorka Bałtyckiego Teatru Tańca, z którym zrealizowała autorskie spektakle, inspirowane często klasyką literatury, jak Romeo i Julia według Szekspira do muzyki różnych kompozytorów czy Sen nocy letniej według Szekspira z muzyką Gorana Bregovicia. W Warszawskiej Operze Kameralnej wyreżyserowała tryptyk Haendla Tre donne – tre destini z Olgą Pasiecznik w roli głównej, uznany przez „Rzeczpospolitą” za jedno z dwóch najważniejszych wydarzeń roku w polskim teatrze muzycznym.
W 2015 roku w Bałtyckim Teatrze Tańca Izadora Weiss przygotowała kolejne premiery: Burzę według Szekspira oraz Fedrę według Racine’a, obie z muzyką Gustava Mahlera. Drugi spektakl prezentowano w londyńskim teatrze The Place, gdzie uznano go za największe wydarzenie taneczne miesiąca.
Z kolei spektakl Tristan & Izolda z wybranymi kompozycjami Krzysztofa Pendereckiego został zaproszony do Petersburga wraz z innymi pracami Izadory Weiss w wykonaniu BTT na Międzynarodowy Festiwal Sztuki im. Siergieja Diagilewa. Został on zrealizowany pod nową nazwą zespołu Biały Teatr Tańca i przy wsparciu Stowarzyszenia Ludwiga van Beethovena oraz Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego.
Izadora Weiss ma na swoim koncie liczne nagrody, m.in. Pomorską Nagrodę Artystyczną
z 2009 r. i Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Dwa razy otrzymała także nagrodę im. Jana Kiepury dla choreografa roku.
Cykl Thanatos Jacka Malczewskiego stworzony w latach 1898-1899, zainspirowany został obsesją śmierci przewijającą się w ikonografii symbolizmu i stał się jedną
z najistotniejszych części mitologii stworzonej przez wyobraźnię artysty. Sięgając do
greckiego mitu o bogu Thanatosie, bracie bliźniaku Hypnosa – boga snu, Malczewski przedstawił go jako młodą, atrakcyjną kobietę o bujnych kształtach z kosą w ręku. Tym samym połączył sferę zmysłowości ze śmiercią, materię z metafizyką i Erosa z Thanatosem – przywołując związek szczególnie ważny dla symbolizmu, pojmujący śmierć jako odrodzenie, nadzieję na nowe życie i uwolnienie od trosk ziemskich.
Dla samego Malczewskiego piękna kobieta z kosą stała się zaś motywem przewijającym się także w dalszej twórczości. Jak zauważył Kazimierz Wyka w swojej książce poświęconej twórczości malarza, Thanatos i Polska: „żadna inna seria nie posiadała takiej trwałości i takiej ciągłości”.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Szczegóły: https://www.teatrpolski.waw.pl/pl/cykle_i_wydarzenia/cykle/?id_act=673
FB: https://www.facebook.com/events/1808503985827237/
