Życie to przygoda. To działanie, zmiana. To sinusoida: chwile szczęścia przeplatane, szarymi dniami i rozpaczą – mówi Autorka. Jej najnowsza książka : „Kacper” opowiada o trudnych wyborach, rozstaniach i powrotach i o tym, jak bardzo życie jest przewrotne.
* Książka Kacper opowiada o żołnierzu jednostki specjalnej, którego postać jest wzorowana na Kacprze Musiale, żołnierzu Legii Cudzoziemskiej.
* To przede wszystkim historia i pasji, życiu i wyborach – dodaje Autorka.
* W końcu to opowieść o samotności, która jest zmorą naszych czasów.
Gdybyś mogła w kilku słowach zdradzić nam o czym jest książka :”Kacper”, bo przecież to nie jest tylko książka o miłości.
To historia, która chwyta za serce ze względu na swój ładunek emocjonalny. To książka o przyjaźni, bolesnych rozstaniach i powrotach. To książka o kobietach z bagażem doświadczeń i mężczyznach, którzy stoją na rozdrożuswoich życiowych dróg.
Twoi bohaterowie nie są bez skazy, mają dylematy, problemy, popełniają błędy. Czy myślisz, że ludzie powinni dawać sobie drugą szansę?
Główny bohater wypowiada słowa: „nigdy nie jest za późno by wybaczyć sobie i innym”.To opowieść między innymi o wybaczeniu, o drugiej szansie, jaką otrzymujemy od losu i drugiego człowieka. Zawsze warto przebaczać, niezależnie od tego, co się wydarzyło. Nie oznacza to jednak, że wszystko ma zostać po staremu. Myślę, że prawdziwa miłość potrafi wybaczyć wiele. Życie z drugim człowiekiem to lepsze i gorsze chwile. Miłość potrafi wybaczyć, nawet, jeśli krzywda, jaką wyrządził nam drugi człowiek tak bardzo boli. Przebaczenie oznacza pozbycia się złych wspomnień z przeszłości, życie w teraźniejszości. Wszyscy popełniamy błędy, czasami raniąc przy tym bliskie nam osoby.
Czasami krzywda, jaką popełniamy wobec ukochanej osoby przekracza jednak granice wyrozumiałości, wtedy nie potrafimy tego zaakceptować, a tym bardziej przebaczyć. Uważam jednak, że im więcej jesteśmy w stanie przebaczyć, tym do większej miłości jesteśmy zdolni. Sądzę, że istotą ludzkiego życia jest miłość i wybaczenie. Moja najnowsza książka opisuje drogę, jaką muszą przebyć bohaterowie, aby wybaczyć sobie lub bliskim im osobom. Czasami najtrudniej jest wybaczyć sobie. Jedna z bohaterek musi przebyć długą drogę, aby zrozumieć, że warto sobie wybaczyć. Musi zrozumieć, że wybaczenie, to nie to samo, co wymazanie z pamięci bolesnych wspomnień. Wybaczyć tak, ale nie zapomnieć. Do wybaczenia sobie bądź innym trzeba dojrzeć. Rana, którą nosimy w sercu musi się zabliźnić.
„Kacper” to książka o wyborach życiowych. O cieniach i blaskach życia każdego z bohaterów. Czym dla Ciebie jest życie?
Życie to przygoda. To działanie, zmiana. To sinusoida: chwile szczęścia przeplatane, szarymi dniami i rozpaczą. Doceniam życie. Zachwycam się nim. Przystaję. Resetuję się. Zacieszam. Zauważam. A to jest w życiu ważne, by zauważać lepsze strony życia. I akceptować siebie. Jestem jaka jestem, już trudno by było mnie zmienić. Powiedziałabym, że tą radość z życia mam w genach. W moich książkach przemycam te moje „życiowe mądrości”. Oczywiście nic nikomu nie doradzam, bo przecież każdy ma receptę na to, by przeżyć swoje życie najlepiej jak potrafi.
Dużo piszesz o samotności we dwoje, a także zazdrości w związku. Myślisz, że to także problem współczesnych małżeństw?
Samotność ma wiele twarzy. Jedną z najbardziej paradoksalnych jest
samotność w związku, czyli sytuacja, kiedy jest obok ciebie ktoś kogo kochasz,
ale mijacie się nie tylko w korytarzu, ale także w swoich życiowych planach.
Niekiedy ludzie są ze sobą, a już nie potrafią ze sobą rozmawiać. Problem
samotności w związkach jest zmorą naszych czasów. Dostaję mnóstwo wiadomości od
Czytelniczek a także Czytelników, o tym jak bardzo są samotni. Ludzie lubią mi
się zwierzać i w niejednej opowieści usłyszałam : „ jestem bardzo
samotny/bardzo samotna”. Mamy telefony,
komunikatory, świetne prace, otaczają nas
inni ludzie, a mimo wszystko jesteśmy tak bardzo samotni. Wszystko
przychodzi nam o wiele łatwiej, nawet wchodzenie w związki, ale gorzej z ich
utrzymaniem. Poczucie samotności i oddalenia w związku z
czasem powodują utratę bliskości, a w końcu urazę i wrogość, a potem przychodzi
obojętność największy wróg miłości.
Mówi Pani o sobie – niepoprawna optymistka i marzycielka. Takie nastawienie pomaga w codziennym życiu? Intuicja, czy rozsądek – co jest dla Ciebie ważniejsze?
Bardzo często kieruję się intuicją wbrew zdrowemu rozsądkowi. I czasami się mocno sparzę, czasem za ostro wchodzę w zakręt i mnie wyrzuci z drobi i bywa, że sobie chwilę poleżę, ale potem podnoszę się, otrzepuję kolana i do przodu. Bo najważniejsze to do podążać przed siebie. Zostawiając za sobą przeszłe zdarzenia. Ale większość moich decyzji podjętych pod wpływem impulsu, kierowanych intuicją wyszły mi na dobre, więc nie żałuję. Rozsądek jest przereklamowany (śmiech).
Rozmawiał : K.D
Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozprzestrzenianie artykułu bez zgody autora jest zabronione!
Prawo chronione przez ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Dz.U. z 1994 r. Nr 24, poz. 83